অপমান
হুঁচিয়াৰ
নহয় সহ্য
যেতিয়া ভাষাক অপমান
যেতিয়া জাতিক অপমান
যেতিয়া বীৰ শ্বহীদক অপমান
শিৰাই শিৰাই স্বতঃস্ফূৰ্তহৈ উতলি উঠে, বীৰ লাচিত তেজ
মোমাইক কাটিবলৈ
হেৰৌ বদন
আকৌ আনিবি তই মান
আহোমৰ তেজত বিৰাজমান
শৰাইঘাটৰ ৰাঙলী নদীত বান
ইতিহাসৰ বৰ অসমৰ পাট লুটিয়াই
বীৰ লাচিতকে এবাৰ চা
আছে হেংদাং লোৱা নাই
ল'লে হেংদাং ৰক্ষ্যা নাই
বাৰেবাৰে কৰিছ কিয় অপমান
হুঁচিয়াৰ
দয়া নাই, ক্ষমা নাই
মানৱৰূপী দানৱ,ক্ষমতালোভী ষড়যন্ত্ৰ
আহিছোঁ ওলাই লাচিত
মই
অন্যায় বিৰুদ্ধে অবিৰাম যুঁজিম
কাপুৰুষ নহয় মই
প্ৰসন্ন কুমাৰ বৰা
No comments:
Post a Comment