যন্ত্ৰণা
মৰিশালিত জীয়াই উঠা
সেউজীয়া বোৰ হঠাতে
মৰহি যায় ।
অব্যক্ত যন্ত্ৰণা বোৰে
খুলি খুলি খায় হদয়ৰ
কেঁচা তেজবোৰক ।
বুজি পাবলৈ যে মোৰ
পাৰ ভঙা চকুহালে
একমাত্ৰ সংগী ।
অস্পষ্ট হৈ পৰে জীৱনৰ
গতিপথ পৰিস্থিতিৰ মেৰপাকত
পৰি সলনি হয় সপোনৰ ৰং ।
জীয়াই থাকিবলৈ যন্ত্ৰণা বোৰে
একমাত্ৰ সংগী , অন্যথা
এটি অন্ধকাৰ কোঠা ।
✍️ হীৰক কলিতা
No comments:
Post a Comment