জীৱন
হেৰাই যোৱাবোৰৰ মাজত আকৌ
নতুনক বিচাৰোঁ,
যত সকলোবোৰ শেষ হয়
তাতেই আকৌ আৰম্ভণি কৰোঁ!
সময় সলনি হোৱাৰ লগে লগে
সকলো সলনি হয় ,
কিন্তু কেতিয়াবা সকলো সলনিয়েই
সময়ক সলনি কৰে।
কেতিয়াবা নিজৰ মাজতে নিজক
বিচাৰি হাহাকাৰ কৰি উঠো,
ক'ত হেৰাই গল মোৰ অস্তিত্ব!
সূৰুযৰ আধানৰ দৰে উজলিব
খোজা মইজনী,
সৰাপাতৰ দৰে কৰবাত
পৰি থাকিলো।
জীৱনটো বৰ আমনি লগে
মাজে সময়ে,
সকলো শেষ কৰি
নিজকো শেষ কৰিব মন যায়,
তেতিয়াই মনত পৰে
শেষ হলে চোন আকৌ আৰম্ভণি হ'ব!
✍️অভিমানী ছোৱালী অনুস্কা
দশম শ্ৰেণী
নৱজ্যোতি জাতীয় বিদ্যালয়
চামতা ( নলবাৰী )
No comments:
Post a Comment