অণুগল্প
তেজাল চকু:
বিশাল অট্টালিকাটোৰ, সুসজ্বিত কোঠাৰ পৰা এটা বিকট চিঞৰ চুবুৰীয়াৰ কানৰ ৰন্ধ্ৰৰে পাৰ হে গ'ল। হেলচী আইতা বয়সৰ তাগিদাত টোপনি পাতল।ৰাতি কাষতে থকা ডাঠ হাবিয়নিত বাঘৰ গোজৰণী শুনিছিল, হয়তু খাদ্যৰ অভাৱত। কিন্তু অলকেশ হঁতৰ •••••••••। এইবোৰ পাগুলী থাকোতেই চাতকৈ গাড়ী খন পাৰ হৈ গ'ল। প্ৰিয়ংকাই দিনটোৰ বাবে সকাহ পালে, যদিও নিজকে তেজাল চকুৱে কৰা আত্যাচাৰ বোৰ পাহৰিব পৰা নাই।
বাঘিনী জনীয়ে খাদ্যৰ সন্ধানত জোপ লৈ থকাৰ দৰে অলকেশেও নিৰ্জনতাৰ সুযোগ লৈ নাৰী দেহৰ স্বাদ লবলৈ জোপ লৈ আছে, জ্ঞান শূণ্য পশুৰ দৰেই। জানো কেতিয়া এই মখাৰ ••••••। এনেলোকে যিমানেই ভদ্ৰতাৰ মোখা নিপিন্ধক কিয় শ্ৰেষ্ঠ জীৱ বুলিব পাৰিনে?
মালিনী শইকীয়া উঃ লখিমপুৰ।
No comments:
Post a Comment