অণুগল্প:
নিজৰ ব্যৱহাৰে নিজৰ পৰিচয়:
মালতীহঁতৰ ঘৰৰ কাষৰ মাটি দৰাত মালিকে দোকান ঘৰ সাজিবলৈ ৰদ চিমেণ্ট আদি মালতী হঁতৰ ঘৰতে ৰাখিলে।গৰমৰ বন্ধৰ দিন।দুজন মিস্ত্ৰীয়ে কাম কৰিবলৈ আহোঁতে সামান্য আহাৰ লৈ আনে। দুপৰীয়া সিঁহতে অনা আহাৰ মালতীহঁতৰ ঘৰৰ গছৰ ছাঁতে মুঢ়া আৰু তুলত বহি খাই।মালতীয়েও নিজে ৰন্ধা আঞ্জা,ভাজি সিঁহতক দিয়ে।
এনেদৰে কেইদিনমান যোৱাৰ পিছত মিস্ত্ৰী দুজনে মালতীক কলে- বাইদেউ আপুনি আমাক চিনি পোৱা নাই। আপুনি আমাক পঢ়ুৱাইছিল নহয়। তেতিয়া মালতীৰ মনলৈ নানা ভাৱ আহিল আৰু ক'লে যে- তোমালোক ডাঙৰ হ'লা। তোমালোকে মোক চিনাকি কৰি দিলা যে-তোমমালোক মোৰ ছাত্ৰ। মই তোমালোকক ভাল পাইছোঁ।কামৰ সৰু বৰ নাই।আৰু আগবাঢ়ি যোৱা। বহুত আশীৰ্বাদ দিছোঁ তোমালোকক।মালতীৰ মনটো আনন্দেৰে উজলি উঠিল।
মিনতি ডেকা
উত্তৰ লখিমপুৰ
No comments:
Post a Comment