Saturday, July 27, 2024

সহযাত্ৰী তৃতীয় খণ্ড ঋতুপর্ণা ইংতিপি

 সহযাত্ৰী (তৃতীয় খণ্ড) 

✍️ ঋতুপর্ণা ইংতিপি/মৰিগাঁও

     গা-পা ধুই আজৰি হোৱা মানে তিনি বাজিলে।তাইৰ ভাগৰো  বহুত লাগিছে। গোটেই দেহটো অৱশ হৈ পৰিছে। হাত ভৰি অচল হৈ যোৱা যেন লাগি গৈছে। নীলা ৰঙৰ আঁঠুলৈ পৰা ফ্ৰক, গালে মুখে পানীৰ টোপালবোৰ বিৰিঙি আছে। চুলিখিনি আউল বাউল হৈ যেনিতেনি  পৰি আছে। বিছনাখনত গাটো এৰি চকুকেইটা মুদি দিলে অৰুণিমাই।


  কলেজৰ প্ৰথমদিন বুলিয়ে মন উগুল থুগুল  আছিল। চকুৰ টোপনি চকুতে নোহোৱা হ'ল। কিবা বিশেষ দিন থাকিলে, ৰাতিটো নাযায় নোপোৱাই। সাত বজাতে প্ৰগতিয়ে গৰম গৰম ভাত এগাল খোৱাই কলেজলৈ লৈ যায়। 


: ভাত বাঢ়িলোঁ আহা মাজনী। 

:

: মাজনী 

:

: আহা আকৌ। 


      ভাগৰত  টোপনিয়ে হেঁচি ধৰা  দেহটো বিছনাৰ পৰা উঠাব পৰা নাই। মুখেৰে মাতিব পৰা নাই তাই। 


 মাত নাপায় প্ৰগতি তাইৰ ৰুমলৈ আহি জোৰ নি কৰি তাইক ভাতৰ পাতত বহুৱালে। 


: মা আপুনি এতিয়ালৈ ভাত খোৱাই নাই  ..? 

:তোমাক এৰি খাব পাৰোঁ জানো।দুয়োজনীয়ে খাম বুলি ৰৈ আছোঁ। 

:  আপুনিও যে নহয় মা! বহক, মা খাওক । 

: খোৱা খোৱা। খাই লৈ অলপ আৰাম কৰা।আজি ভাগৰ লাগিছে তোমাৰ।


    মাটিমাহৰ সাৰ আঞ্জাৰ, কচুৰ সৈতে মাছৰ জোল অকণ, পটল, ভেণ্ডিৰ শুকান ভাজি আৰু ঘৰতে বনোৱা আমৰ আচাৰ। 


     প্ৰগতিক গোসাঁই ঘৰত প্ৰাৰ্থনা গোৱা শুনি সাৰ পালে অৰুণিমাই। মুখ হাতত ধুই সেৱা ল'লে তাই। গোটেই ঘৰৰ মহলটো ধূপ ধূনাৰ গোন্ধ বিয়পি পৰিল। সন্ধিয়াৰ চাহকাপ দুয়োজনীয়ে বাৰান্দাত বহিয়ে খায়। 


  মূৰৰ বিষটো আজি উজাই আহিছে। কপালে মূৰে নাৰিকলৰ তেল অলপ লগাই সোনকালে শুলে তাই।


  ******

    প্ৰথম দিনা আহোঁতে তাই কলেজৰ পৰিৱেশটো ভালকৈ মন নকৰিলে। এডমিছনৰ দিনা নিবিড়ৰ লগত আহিছিল। আটক ধুনীয়া চকুত লগা গেটখনৰ বাহিৰ দুচকীয়া, চাৰিচকীয়া বাহনবোৰ ৰখোৱা আছে। মেইন ৰোডৰ লগতে সোঁফালে কলেজখন। বাওঁফালে দোকান-পোহা বোৰ আছে। 

কলেজৰ গাতে বাওঁফালে DIET খন আছে তাৰ মাজত সৰু ৰাস্তা এটা আছে, তাতে অস্থায়ী দোকান বোৰ বহে। কাষে কাষে বাইক, স্কুটি। সেইফালে কলেজৰ দ্বিতীয়খন গেট আছে। 


   সন্মুখৰ ডাঙৰ গেটত তলা মৰা। সৰু গেটৰফালে অহা যোৱা কৰি আছে মানুহবোৰ। টেবুল চকী পাৰি চকীদাৰ এজন থাকে। ভিতৰত সোমাই  সোঁফালে ডাঙৰ বেলগছ এজোপা। মাজতে এখন নানা ৰঙী ফুলৰ বাগিছা।তাৰ ওচৰতে দুটা মহলাৰ বিল্ডিংটোৰ ওপৰৰ মহলাত মহাবিদ্যালয়ৰ পুথি ভঁৰাল। কাষকে KKHSOU ৰ চেন্টাটো।নাকৰ পোনে পোনে গ'লে কলেজৰ খেলপথাৰখন। ওচৰতে ষ্ট'ডিয়াম আৰু অডিট'ৰিয়ামটো আছে।বাওঁফালে ল'ৰাবোৰ কমন ৰুম। সেউজীয়া ঘাঁহনি ডৰাৰ সৈতে বহিব জিৰণি ল'ব পৰাকৈ গছৰ তলত ধুনীয়া সুবিধা আছে। 


: হাই, গুড মর্নিং অৰু। 

: গুড মর্নিং। 

: আহি পালা। 

: অ' ব'লা ভিতৰলৈ। 

: ৯ বাজিব হ'লেই। 


     বকুলৰ তলে তলে দুয়োজনীয়ে খোজ ল'লে। সুগন্ধি ধূপৰ গোন্ধ নাকত লাগিছে। সন্মুখতে প্ৰিন্সপাল ছাৰ। এই সময়ত তেওঁ সদায় ৰৈ থাকে সেই ঠাইত।ক্লাছ হৈছে নে নাই এইবোৰো নিৰীক্ষণ কৰে।তিনিজন কৰ্মচাৰী আছে ওচৰতে। দুয়োকাষে দুখন থালত ধূপ আৰু বন্তি জ্বলাই থোৱা আছে। মজিয়াখন তিতি আছে। ধূপ জ্বলোৱাৰ আগত পানী চটিয়াই লৈছিল। 


: গুড মর্নিং ছাৰ। 

: গুড মর্নিং। 


চিৰিকেইটা পাৰ হৈয়ে ছোৱালী কমন ৰুম। বাওঁফালে অৰুণিমাহঁতৰ বিভাগ আৰু ক্লাছ ৰুম। ওচৰতে হিন্দী বিভাগটো আছে।


আগলৈ......!!

Tuesday, July 23, 2024

সহযাত্ৰী দ্বিতীয় খণ্ড ঋতুপৰ্ণা ইংতিপি/মৰিগাঁও

 সহযাত্ৰী  দ্বিতীয় খণ্ড

■ঋতুপর্ণা ইংতিপি/মৰিগাঁও




    "অ' মোৰ আপোনাৰ দেশ" জাতীয় সংগীতটি বাজি উঠিল। ছাত্র-ছাত্ৰী, শিক্ষক- শিক্ষয়ত্ৰী, কৰ্মচাৰী সকলো য'ত আছিল তাতে ৰৈ গ'ল। অৰুণিমাই এইবোৰৰলৈ মনেই কৰা নাই। তাই  খোজকাঢ়ি গৈয়ে আছে। কলেজৰ এই নিয়মৰ বিষয়ে জনা নাছিল তাই। সকলো কলেজতে এনেকুৱা নিয়ম নাথাকে।সকলোকে মূৰবিলীক অলপ তললৈ কৰি ৰৈ থকা দেখি,কি হৈছে একো বুজিব নোৱাৰি তায়ো ৰৈ গ'ল। লাজ লাজ ভাৱটোৱে তাইক আৱৰি ধৰিছে। লাজতে  গোলমোল গাল দুখন ৰঙা পৰি গৈছে। কলেজৰ প্ৰথম বিল্ডিংটো পাৰ কৰি আৰ্টছ বিল্ডিঙত সোমাল। ক্লাছ ৰুম বিচাৰি  নোপোৱাৰ বাবেই তাই আৰু বেছি ৰঙা পৰি গৈছে। গোটেইজনী ঘামি-জামি অবস্থা নোহোৱা হৈ গৈছে। ইফালে-সিফালে ঘূৰি ফুৰোঁতেই ৯ বাজি ৩০ মিনিট পাৰ হৈ গ'ল। প্রথম দিনাই প্ৰথম ক্লাছ miss  কৰিলে তাই। 


: হাই! 

: হাই,,, 

: মই বৰ্ষা.. 

: অৰুণিমা। অৰুণিমা বৰুৱা। 

(তাই উশাহটো ঘূৰাই পোৱা যেন লাগিল) 

: আজিয়ে প্রথম আহিছা ন' তুমি..? 

: হয়।

: ক্লাছ ৰুম বিচাৰি হাবাথুৰি খাই আছা। মই পিছে দুটা বছৰ ইয়াতে পঢ়া। 

: অহ্ হয় নেকি। 

: হয়, হয়, মিছ অৰু। 

        জোৰেৰে হাঁহি দিলে বৰ্ষাই। ক্ষীণ,ওখকৈ লাহী কঁকালেৰে কলেজৰ ইউনিফৰ্ম  পৰিহিতা বৰ্ষাৰ পিঠিত মটীয়া ৰঙৰ বেগ। হাতত সোণালী ৰঙৰ ঘড়ী। কাণত সৰু সোণৰ  ইয়েৰিং এযোৰ। দুচকুত ডাঠ কাজলৰ প্ৰলেপ। ওঁঠত পাতল গুলপীয়া ৰঙৰ লিপষ্টিক। 


: কি বিষয়ত মেজৰ তোমাৰ? 

: অসমীয়া। 

: অহ্ সঁচাকৈয়ে, মোৰো অসমীয়া।

: অ'

: তেন্তে আমাৰ খুব মিলিব। 

: হয়। 

: আজিৰ প্ৰথম ক্লাছ উৎপল ছাৰৰ আছিল।বিশেষ কাৰণত মোৰ দেৰি হ'ল অহা। 

: মই সময়মতে পালোঁ, কিন্তু ৰুম বিচাৰি পোৱা নাছিলোঁ। 

: এতিয়া বাকী ক্লাছ কেইটা কৰোঁ গৈ ব'লা। 

: ব'লা, ব'লা।  


  বৰ্ষাক লগ পাই অৰুণিমাৰ ভয়, শংকা আঁতৰিল।মনটো পাতল পাতল লাগিছে। দুয়োজনী ক্লাছ ৰুমৰ ফালে খোজ ল'লে।


   আজি বেছি ল'ৰা ছোৱালী অহা নাই। প্ৰথম ডেক্সখনত এজনী ছোৱালী বহি আছে। বাকী বোৰত দুজনী তিনিজনী কৈ ছোৱালী বহি আছে। আনফালে দুখন ডেক্সত চাৰিটা ল'ৰা। দুয়োজনী গৈ প্ৰথম ডেক্সতেই বহিল।


: মই বৰ্ষা, এয়া অৰুণিমা। 

: মোৰ নাম ৰিমঝিম। 

: বৰ ধুনীয়া নাম দেই তোমাৰ। আমি পিছে ৰিম বুলি মাতিম ন অৰু

: হয় ,ৰিম বুলিয়ে মাতিম দিয়া। 

: তোমালোকে যি ভাল পোৱা। 

: অৰুণিমাৰ অৰু, ৰিমঝিমৰ ৰিম। 


   তিনিও জনী  জোৰেৰে হাঁহি দিলে। সকলোৱে সিহঁতৰ ফালে ঘূৰি চালে।কিছু সময় ধৰি নানান কথা বতৰা চলি তিনিও জনীৰ মাজত। ১০ বাজি ১৫ মিনিটত জাকিৰ ছাৰ আহি ৰুমত সোমাল। বৰ্ষাহঁতৰ কথাৰ যতি পৰিল। কোলাহল হৈ থকা ৰুমতো কাঁহ পৰি জীণ যোৱা দৰে হৈ পৰিল।


: গুড মর্নিং

: গুড মর্নিং ছাৰ। সকলোৱে একে লগে চিঞৰিলে। 

: মই জাকিৰ ছাৰ দেই।(মিচিকীয়াই হাঁহি এটা মাৰিলে) 

:  মই HOD হয় দেই! মানে বিভাগীয় প্ৰধান। 

   শূন্যলৈ চালে তেওঁ। শতক আবত মানুহজনৰ মুখত এটা মিঠা হাঁহি। মুখমণ্ডলৰ দাড়িবোৰৰ সৈতে ডাঠ ক'লা চুলিয়ে বয়স দুকুৰীৰ বেছি হ'ব। 


: এতিয়া তোমালোকৰ পৰিচয়  লওঁ নে কি কোৱা..? আজিৰ পৰা আমি এটা পৰিয়াল, তোমালোক আমাৰ ল'ৰা- ছোৱালী। বিভাগটো আমাৰ ঘৰ বুজিছা নহয়। 

: হয় ছাৰ,বৰ্ষাই উত্তৰ দিলে। 


  এজন এজনকৈ সকলোৱে নিজৰ নিজৰ পৰিচয় দি গ'ল।


  ***

  ১২ বজাত সকলোকে ডিজিটেল ৰুমলৈ যাবলৈ কৈ গ'ল জাকিৰ ছাৰে।ডিজিটেল ৰুমতো হল এটাৰ  দৰেই  অলপ ডাঙৰ, প্ৰায় এশ জন মানুহ বহিব পাৰে। দুজনকৈ বহিব পৰা আসন বোৰ শাৰী শাৰীকৈ আছে।বৰ্ষাহঁত কিন্তু একে লগে বহিল তিনিও জনী। সন্মুখত অধ্যক্ষ ড° মানৱ বৰাকে প্ৰমুখ্য কৰি কেইবাজনো  অধ্যাপক-অধ্যাপিকা বহি আছে। জাকিৰ ছাৰে চিনাকি পৰ্বৰ এই সভাৰ আঁত ধৰে।অধ্যক্ষ মহোদয় ছাৰে ভাষণ দিয়াৰ পাছত মঞ্চত আহি এজন এজনকৈ নিজৰ পৰিচয় দাঙি ধৰে। ১ বজাত সভা ভংগ হ'ল। তিনিও জনী বান্ধৱী কেনটিনৰ ফালে খোজ ল'লে। 


    আগলৈ........!!

Sunday, July 21, 2024

সহযাত্রী ঋতুপর্ণা ইংতিপি

 #সহযাত্রী 

  ঋতুপর্ণা ইংতিপি/মৰিগাঁও

     ১ম খণ্ড



    আজি তাইৰ কলেজৰ প্রথমটো দিন। ভবাই নাছিল এনে এটা দিন তাইৰ জীৱনলৈ আহিব বুলি। কলেজ গেটৰ বাহিৰতে কিছুপৰ থৰ লাগি ৰৈ আছে অৰুণিমা। 

 

: কি হ'ল মাজনী? এনেকৈয়ে দিনটো গেটৰ বাহিৰত থাকিবা নে? ভিতৰলৈও যাবা। 

:

: ভয় লাগিছে নেকি মাজনী? 

: নাই মা!সপোন দেখি থকা যেন লাগিছে। ( তাইৰ চকু পৰা দুটোপাল চকুলো বৈ আহিছিল) 

: যোৱা মাজনী! ভালকৈ মন দি পঢ়িবা। বাবাৰ সপোনবোৰ পূৰ কৰিবা। 

: হ'ব মা!আপোনালোকৰ আছেই যেতিয়া মোৰ কোনো ভয়,শংকা নাই। 

: এতিয়া যোৱা মাজনী, ময়ো যাওঁ। 

:হমম


      কাহানিও নেদেখা সপোনবোৰ এতিয়া তাই আকৌ দেখিব। অকণমান ভয়,লাজ,শংকা বুকুত বান্ধি কলেজৰ ভিতৰৰ ফালে খোজ লৈছে অৰুণিমাই।সুমথিৰা ৰঙৰ দুপাত্তা,বগা ৰঙৰ পেন্ট আৰু কুৰ্তা। হাতত পাতল গুলপীয়া ৰঙৰ বেগ। সৰু সোণালী ৰঙৰ ঘড়ী। চকুত আজি আগতকৈ কম কাজল সানি আহিছে। কিহৰ বাবে বুকুৰ ধপধপনি বাঢ়িছে তাই নাজানে। অলপমান ভয়ো খাইছে।সপোন সপোন হৈ ৰোৱা সপোনটো আজি দিঠক হৈছে। তাই বুজি পোৱা নাই এনে সময়ত মানুহে হাঁহে নে কান্দে।কোনো দিনে নভবা নি চিন্তা দিনটো আজিৰ তাইৰ জীৱনলৈ আহিল। সেই বাবেই তাই মনটো অস্থিৰ হৈ আছে। কেইবাবাৰো মহাদেৱক স্মৰণ কৰি সপোন নগৰীৰ বকুলৰ তলে তলে খোজ লৈছে অৰুণিমাই। 


    তাইৰ বয়স মাত্র ওঠৰ বছৰ আছিল। চঞ্চলতা প্ৰিয়, পখিলাৰ দৰে উৰি ফুৰা সুগঢ়ী ছোৱালীজনী। গাৰ ৰং ইমান উজ্জ্বল নহয় যদিও মিঠাবৰণৰ। ঘূৰণীয়া মুখনি। 

ওঁঠৰ কোণত অনবৰতে এটি হাঁহি লাগিয়ে থাকে। হাঁহিলে তাইৰ ডাঠকৈ কাজল সনা দুচকু জিলিকি উঠে। জোনে যেন জোনাক এখিনি সিঁচে। কোমল বয়সৰ,কোমল মন। কিমান যে কুমলীয়া সপোনে পাখি মেলি উৰিব বিচাৰি আছে। 


       ন বজাৰ লগে লগে কলেজৰ চৌহদত জাতীয় সংগীত বাজি উঠিল......!! 


       ক্ৰমশ....

পূৰ্বৰ লেখা সমূহ পঢ়িবলৈ ইয়াত ক্লিক কৰক »

সহযাত্ৰী তৃতীয় খণ্ড ঋতুপর্ণা ইংতিপি

 সহযাত্ৰী  (তৃতীয় খণ্ড)  ✍️ ঋতুপর্ণা ইংতিপি/মৰিগাঁও      গা-পা ধুই আজৰি হোৱা মানে তিনি বাজিলে।তাইৰ ভাগৰো  বহুত লাগিছে। গোটেই দেহটো অৱশ হৈ প...