আধা লেখা দস্তাবেজ ২:ৰাহুল চেতিয়া

                   🔴আধা লেখা দস্তাবেজ ২:

জীৱনটো উত্থান-পতনেৰে ভৰি আছে।  কেতিয়াবা আপোনাৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰৰ পৰিস্থিতি আহি আপোনাক ভৰিৰ পৰা খুন্দা মাৰিবলৈ চেষ্টা কৰে আৰু যিকোনো বস্তুতে ৰূপালী আৱৰণ বিচাৰি পোৱাটো কঠিন হ’ব পাৰে।  আমাৰ চৌপাশৰ জগতখনলৈ চাই যিকোনো বস্তুৱেই সলনি হ’ব বা আমাৰ প্ৰভাৱ পেলোৱাৰ ক্ষমতা আছে বুলি কুৎসিত হোৱাটো সহজ হ’ব পাৰে।  জীৱনটো পোহৰতকৈ অধিক আন্ধাৰ অনুভৱ হ’লে কাঁচৰ আধা খালী মানসিকতাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াটো কঠিন, কিন্তু তলত আমাৰ প্ৰিয় কিছুমান মানুহৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা উক্তিবোৰৰ পৰা আমি শিকিছো যে প্ৰতিটো দিন পাৰ কৰিবলৈ ইতিবাচক মনোভাৱ বিচাৰি উলিওৱা আৰু বজাই ৰখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ  আৰু আনকি আমাক ফুলি উঠা জীৱনলৈও লৈ যাব পাৰে।

আপোনাৰ জীৱনলৈ অধিক ইতিবাচকতা অনাৰ এটা উপায় হ’ল মানুহৰ সৈতে বন্ধুত্ব আৰু সংযোগৰ বাবে ঠাই দিয়া যিটো ইতিবাচকও।  এই সম্পৰ্কবোৰে আমাৰ জীৱনৰ সেই বস্তু আৰু মানুহবোৰক উজ্জ্বল কৰি তুলিবলৈ আচৰিত কাম কৰিব পাৰে, যাৰ বাবে আমি কৃতজ্ঞ।  দৈনিক কৃতজ্ঞতাই আপোনাৰ জীৱনৰ সৰু সৰু আৰু লগতে গভীৰ কথাবোৰৰ প্ৰতি সজাগতা আনিব পাৰে যিবোৰ দৈনন্দিন উপহাৰ।  জীৱনলৈ অধিক ইতিবাচকতা অনাৰ আন এটা উপায় হ’ল নিজৰ মাজতে ঘৰত থকাৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰা আৰু আত্মপ্ৰেমৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰা।  নিয়মীয়া আত্ম-যত্নৰ জৰিয়তে হওক, জাৰ্নেলিং, থেৰাপী, ব্যায়াম বা ওপৰৰ সকলোবোৰৰ সংমিশ্ৰণৰ জৰিয়তে হওক, আমি যিদৰে আছো তেনেদৰেই নিজকে ভাল পাবলৈ শিকাটোৱে কেৱল আভ্যন্তৰীণ শান্তিৰ গভীৰ অনুভৱত অৰিহণা যোগোৱাই নহয়, অন্যান্য কঠিন কামৰ প্ৰতি আমাৰ মানসিকতাও সলনি কৰে  আমাৰ জীৱন।  আপুনি এজন অবিশ্বাস্য ব্যক্তি যিয়ে কঠিন কাম কৰিব পাৰে, আৰু যদিও এতিয়া ইয়াৰ দৰে অনুভৱ নহ'বও পাৰে, কিছু উক্তিৰ মাজেৰে গৈ আপোনাৰ খোজত অলপ উত্তেজনা দিব আৰু আপোনাৰ মুখত হাঁহিব।

Life is very unique. Life is passing through Achievements and unachievers. Don't know where this end?

জীৱন জীৱন বৰ অনুপম. পোৱা আৰু নোপোৱাৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈ আছে জীৱনটো।জীৱনত সপোন বহুত দেখা যায়। সপোন সপোন হৈয়ে ৰয়। জীৱনত নোপোৱাৰ দুখতকৈ পাই হেৰুৱাৰ দোষ বৰ বিষাদময়। সেয়েহে চাগে আমি নোপোৱাৰ দুখ বোৰ আনৰ ওপৰত জাপি দি সুখ অনুভৱ কৰোঁ।জীৱনটো এখন বোৱতী নৈ দৰে। কুলু কুলু কৈ নিজৰা পানী পাহাৰৰ পৰা বৈ আহোঁতে যেনেকৈ শিলৰ সৈতে ঠেকা খাই আহি বিশাল সাগৰত পৰেহি তেনেকৈ আমাৰ জীৱনটো প্ৰাপ্তি-অপ্ৰাপ্তিৰ প্ৰতিযোগিতাৰ মাজেৰে পাৰহৈ আহি থাকে এক নতুনত্বৰ দিশে প্ৰতিদিনে। গতানুগতিক ভাবে গৈ থাকে জীৱনটো অন্য এক সপোনৰ সৃষ্টিৰ দিশে।জীৱনটো এখন বঠা হীন নাওৰ দৰে। যেতিয়া বিশাল সাগৰৰ ঢৌত বঠাহীন নাও খনি টুলুং ভুটুং কৈ উটি ভাঁহি থাকে, বঠাৰ অবিহনে নাও খনৰ কোনো গুৰুত্ব নাইকিয়া হয় সেই দৰে আমাৰ জীৱনটো সুখ-দুখ, হাঁহি-ধেমালি অবিহনে যেন জীৱনটো আধৰুৱা হৈ পৰে।

কোনোবাই কৈছিল- "keep smiling, because life is beautiful things and there's so much  to smile about."

আজি কালি আমি নিজকে জীৱ শ্ৰেষ্ঠ মানুহ বুলি পৰিচয় দি ভাল পাওঁ।সেয়েহে চাগে নিজৰ দুখ সমূহ আনৰ ওপৰত জাপি দি পৰম সুখ অনুভৱ কৰোঁ। অবৈধ সম্পৰ্ক কৰি যেতিয়া তাৰ ফলাফল হিচাপে নিষ্পাপ দেৱশিশুৰ জন্ম হয় টোপোলা পাতি ডাছবিন নতুবা নলাত পেলাই নিজৰ পাপ লুকুৱাব বিচাৰি দানৱৰ ৰূপ লওঁ।এয়াই জীৱ শ্রেষ্ট মানৱ আমি।

ধৰ্ম,ভাষা,সাম্প্ৰদায় নামত ৰাজনীতি কৰা এয়াই আমাৰ জীৱ শ্রেষ্ট মানৱৰ উদাৰতা। আজি কালি নিজকে অসমীয়া বুলি পৰিচয় দিবলৈ ভয় লাগে। চাৰিও ফালে দেখোন মাথোঁ কোচ-কলিতা, টাই-আহোম, মটক,মৰাণ চুতীয়া আদি সাম্প্ৰদায় মানোভাব থকা মানুহেৰে পৰিপূৰ্ণ। ইয়াৰ উপৰি ধৰ্ম আৰু ভাষা বাদ নপৰিল। এক শৰণ নামধৰ্ম আৰু বৈদিক সনাতনৰ বিভেদগামী মনোভাব পোষণ কৰা এচাম মানুহে নিজৰ সন্তানক ধৰ্মৰ নামত শিক্ষা দিবলৈ ধৰিলে। অসমীয়াৰ সংজ্ঞা দিবলৈ হলে বিদ্ধান পণ্ডিতৰ আৱশ্যক হব লগা হল।

✍️ৰাহুল চেতিয়া,নিলখ পূৰ,চিলাপথাৰ,